Kliknij, aby przejść do strony głównej
Kliknij, aby przejść do strony głównej WSG
  • Elastyczność studiów
  • Upraktycznienie i uzawodowieniE studiów
  • Umiędzynarodowienie
  • PROCES STUDIOWANIA
  • Akty prawne
  • SŁOWNIK POJĘĆ
  • Kontakt

Co powinieneś wiedzieć?

System kształcenia w Polsce ulega intensywnym zmianom. Środowisko akademickie naszej Uczelni od dawna przygotowywało się do tego procesu, dlatego już dzisiaj możemy zaproponować Kandydatom ofertę gwarantującą nową jakość edukacji: kształcenie skupione na kompetencjach i umiejętnościach, elastyczność i indywidualizm w realizacji studiów, przygotowanie do funkcjonowania na rynku międzynarodowym.
więcej

WAŻNE PYTANIA
...i odpowiedzi

  • Co to jest system kształcenia?
  • Czym jest obszar studiów?
  • Co to są punkty ECTS?
więcej

AKTUALNOŚCI

Ważne pojęcia związane z kształceniem

blok inżynierski - grupa modułów przedmiotowych, zawierająca opis efektów kształcenia, prowadzących do uzyskania kompetencji inżynierskich (dotyczy nie tylko studiów prowadzonych w obszarze kształcenia z zakresu nauk technicznych);

blok komplementarny, in. moduł komplementarny (dotyczy studiów II stopnia) - blok modułów przedmiotowych realizowanych w zróżnicowanych formach, stanowiący element elastycznego kształcenia, umożliwiający drożność pionową studentom studiów I stopnia, którzy decydują się na studiowanie innego kierunku na studiach II stopnia; zasady realizacji bloku komplementarnego uwzględniają indywidualne potrzeby studentów, a podstawą jego konstruowania jest umożliwienie studentom osiągnięcia efektów kształcenia przewidzianych dla studiów II stopnia;

blok przedmiotowy - grupa modułów przedmiotowych umożliwiająca osiąganie  efektów wspólnych dla wszystkich obszarów studiów, wspólnych dla kilku obszarów lub specyficznych dla danego obszaru;

drożność wewnętrzna i zewnętrzna - możliwości kontynuacji kształcenia na wyższych stopniach studiów zarówno w ramach WSG, jak i w innych uczelniach w Polsce i za granicą  (drożność pionowa); rekomendowane i możliwe formy  zdobywania nowych i doskonalenia już posiadanych kompetencji  oraz kwalifikacji (w tym certyfikacji) w ramach WSG lub we współpracy z innymi instytucjami (drożność pozioma);

edukacja formalna - uczenie się przez udział w procesie kształcenia w systemie studiów pierwszego, drugiego, trzeciego stopnia oraz jednolitych;

edukacja nieformalna - uczenie się niezorganizowane instytucjonalnie, realizowane w sposób i metodami zwiększającymi zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych;
 
edukacja pozaformalna - uczenie się zorganizowane instytucjonalnie poza systemem studiów, obejmujące w szczególności kursy, szkolenia, naukę języków obcych oraz kształcenie zorganizowane w innych formach z wykorzystaniem otwartych zasobów edukacyjnych;
 
efekty kształcenia – zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskanych w procesie kształcenia w systemie studiów określonych w programie kształcenia dla kierunku, profilu i poziomu kształcenia;

efekty ogólne i kształceniowe - zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskanych w procesie kształcenia przez osobę uczącą się i odpowiadających przykładowym  efektom  dla danego obszaru (lub kierunku) zgodnych z KRK (Krajowymi Ramami Kwalifikacji);

efekty uczenia się - zasób wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych nabytych w procesie uczenia się poza systemem studiów;

forma studiów – studia stacjonarne i studia niestacjonarne;

instytucja współrealizująca - przedsiębiorstwo, które pomaga kształtować program i plan studiów danego obszaru poprzez dopasowanie do potrzeb rynku pracy;

kierunek studiów – wyodrębniona część jednego lub kilku obszarów kształcenia, realizowana w uczelni w sposób określony przez program kształcenia;

kwalifikacje – efekty kształcenia, poświadczone dyplomem, świadectwem, certyfikatem lub innym dokumentem wydanym przez uprawnioną instytucję, potwierdzającym uzyskanie zakładanych efektów kształcenia;

kwalifikacje drugiego stopnia – efekt kształcenia na studiach drugiego stopnia, zakończonych uzyskaniem tytułu zawodowego magistra, magistra inżyniera lub równorzędnego określonego kierunku studiów i profilu kształcenia, potwierdzony odpowiednim dyplomem;

kwalifikacje pierwszego stopnia – efekt kształcenia na studiach pierwszego stopnia, zakończonych uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata, inżyniera lub równorzędnego określonego kierunku studiów i profilu kształcenia, potwierdzony odpowiednim dyplomem;
 
kwalifikacje podyplomowe – osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych, potwierdzone świadectwem;
 
moduł przedmiotowy - przedmiot lub grupa przedmiotów obejmujących różne formy zajęć dydaktycznych, któremu/którym przypisano zakładane efekty kształcenia oraz liczbę punktów ECTS;
 
nakład pracy studenta (NPS) - czas jaki wymagany jest od studenta do uzyskania zaliczeń z przedmiotów obligatoryjnych i opcjonalnych, a tym samym zakończenia studiów (pod uwagę brane są wszelkie formy nauki: wykłady, ćwiczenia, konwersatoria, seminaria, prace zaliczeniowe, a także praktyki; system ECTS uwzględnia nie tylko nakład pracy studenta podczas zajęć na uczelni, ale także jego prace w domu, bibliotece, na praktykach i stażach);
 
obszar studiów (OS) - opis określonych przez uczelnię spójnych efektów kształcenia  oraz opis procesu kształcenia, prowadzącego do osiągnięcia tych efektów, wraz z przypisanymi do poszczególnych modułów tego procesu punktami ECTS oraz określeniem typu relacji OS do kierunków; obszar studiów uwzględnia możliwości integrowania modułów przedmiotowych realizujących te same bądź podobne efekty kształcenia dla różnych kierunków; typ relacji 1,2,3,4:
1. Obszar Studiów = Kierunek (odpowiada efektom kształcenia jednego kierunku,
2. Obszar Studiów = 2 Kierunki (odpowiada efektom kształcenia 2 kierunków),
3. Obszar Studiów = Kierunek lub Kierunek (odpowiada efektom kształcenia jednego z wybranych kierunków (decyzja w połowie studiów),
4. Obszar Studiów = Kierunek Główny + dodatkowo Kierunek Suplementarny  (odpowiada efektom kształcenia jednego kierunku oraz umożliwia dodatkowe zaliczenie efektów kształcenia drugiego kierunku w ramach zorganizowanego bloku uzupełniającego);
 
opis przedmiotu - zwięzły opis treści zajęć dydaktycznych pozwalający określić ich cele i tematykę, zawierający opis efektów uczenia się w ujęciu (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne), kryteria i metody oceniania oraz literaturę wymaganą lub zalecaną do zaliczenia;
 
plan studiów - określa zestaw modułów kształcenia, opisuje rozkład zajęć prowadzonych w formie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych, podstawowe formy prowadzenia zajęć oraz ich wymiar i inne rygory formalne;
 
poziom kształcenia – studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie albo studia trzeciego stopnia;
 
profil dyplomowania (dotyczy studiów II stopnia) - obejmuje moduły, które przygotowują studenta do zakresu tematycznej pracy magisterskiej;
 
profil kształcenia:
profil praktyczny - obejmujący moduł zajęć służących zdobywaniu przez studenta umiejętności praktycznych;
profil ogólnoakademicki - obejmujący moduł zajęć służących zdobywaniu przez studenta pogłębionych umiejętności teoretycznych;
 
program kształcenia - opis określonych przez uczelnię spójnych efektów kształcenia, zgodnych z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, oraz opis procesu kształcenia, prowadzącego do osiągnięcia tych efektów, wraz z przypisanymi do poszczególnych modułów tego procesu punktami ECTS;
 
program studiów - opisuje proces kształcenia, zapewniający osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia i musi określać:
1. formę studiów,
2. liczbę semestrów i punktów ECTS konieczną dla uzyskania określonych kwalifikacji,
3. moduły kształcenia wraz z zakładanymi dla nich efektami kształcenia oraz liczbą punktów ECTS,
4. sposób weryfikacji zakładanych efektów kształcenia osiągniętych przez studenta,
5. plan studiów prowadzonych w formie stacjonarnej lub niestacjonarnej,
6. łączną liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela,
7. łączną liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać w ramach zajęć z zakresu nauk podstawowych, do których odnoszą się efekty kształcenia dla określonego kierunku,  poziomu i profilu kształcenia,
8. łączną liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych,
9. minimalną liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać realizując moduły kształcenia oferowane na zajęciach ogólnouczelnianych lub innym kierunku studiów,
10. minimalną liczbę punktów ECTS która student musi uzyskać na zajęciach z wychowania fizycznego,
11. wymiar, zasady i formę odbywania praktyk, w przypadku gdy program studiów przewiduje praktyki;
 
potwierdzanie efektów uczenia się - formalny proces weryfikacji posiadanych efektów uczenia się zorganizowanego instytucjonalnie poza systemem studiów oraz efektów uczenia się niezorganizowanego instytucjonalnie, realizowanego w sposób i metodami zwiększającymi zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych;
 
punkty ECTS – punkty zdefiniowane w europejskim systemie akumulacji i transferu punktów zaliczeniowych jako miara średniego nakładu pracy osoby uczącej się, niezbędnego do uzyskania zakładanych efektów kształcenia;
 
rozkład zajęć - wykaz przedmiotów w układzie tygodniowym i godzinowym (obligatoryjnych i fakultatywnych) w danym semestrze studiów;
 
standardy kształcenia – zbiór reguł kształcenia na studiach przygotowujących do wykonywania zawodu nauczyciela oraz zawodów, dla których wymagania dotyczące procesu kształcenia i jego efektów są określone w przepisach prawa Unii Europejskiej (w WSG w Bydgoszczy dotyczy wyłącznie kierunku: architektura);

studia drugiego stopnia – forma kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający co najmniej kwalifikacje pierwszego stopnia, kończąca się uzyskaniem kwalifikacji drugiego stopnia;

studia niestacjonarne – forma studiów wyższych, inna niż studia stacjonarne, wskazana przez senat uczelni;
 
studia pierwszego stopnia – forma kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości, kończąca się uzyskaniem kwalifikacji pierwszego stopnia;

studia podyplomowe – forma kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający kwalifikacje co najmniej pierwszego stopnia, prowadzona w uczelni, instytucie naukowym Polskiej Akademii Nauk, instytucie badawczym lub Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego, kończąca się uzyskaniem kwalifikacji podyplomowych;
 
studia stacjonarne – formę studiów wyższych, w której co najmniej połowa programu kształcenia jest realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich;

sylwetka absolwenta - opis efektów kształcenia uzyskiwanych na danym stopniu studiów, obszarze studiów, zgodny z misją Uczelni, uwzględniający informacje dotyczące przygotowania praktycznego, perspektyw zatrudnienia, uzyskiwanych uprawnień zawodowych, wskazań i możliwości dalszego kształcenia;

system elastycznego kształcenia - oznacza możliwość indywidualizacji ścieżki studiowania, uczestniczenia w szerokiej gamie zajęć fakultatywnych w różnych obszarach kształcenia – od języków obcych, poprzez specjalistyczne warsztaty i programy certyfikacyjne, po zajęcia z profesorami wizytującymi z zagranicy – dodatkowo punktując je w systemie ECTS; elastyczność to ponadto prawo wyboru form i sposobów studiowania, przy wykorzystaniu nowoczesnych technologii (e-learnig i b-learning) i innowacyjnych metod kształcenia (projekty, gry symulacyjne). Ponadto możliwość studiowania na jednym z kilku systemów studiów (dzienny, wieczorowy, zaoczny) i możliwość zmiany w trakcie studiów;
 
system kształcenia – jest to obowiązująca w Uczelni całościowa struktura planowania, realizacji i ewaluacji zajęć umożliwiających osiągnięcie efektów kształcenia wraz z przypisanymi im punktami ECTS dla danego stopnia, profilu, obszaru i kierunków studiów;

tytuł zawodowy - system tytułów, które otrzymują osoby, które dowiodły, że posiadają określony zasób wiedzy i umiejętności potrzebnych do wykonywania danego zawodu (magister, inżynier, licencjat);

uzawodowienie obszarów studiów i upraktycznienie kształcenia - dopasowanie kwalifikacji absolwentów do potrzeb rynku pracy, wspomaganie kształcenia poprzez wprowadzanie do programu różnych form praktyk, warsztatów czy staży;

uznawalność efektów uczenia się - zaliczanie zajęć (i/lub praktyk) przewidzianych w programie kształcenia określonego kierunku studiów w uczelni na podstawie wiedzy, kompetencji i umiejętności zdobytych w drodze kształcenia nieformalnego i pozaformalnego, zweryfikowanych w procesie potwierdzania efektów uczenia się;

wzorzec efektów - zbiór efektów kształcenia dla danego stopnia i kierunku studiów, zawierający podstawowe komponenty w postaci wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, umożliwiający osiągnięcie celów zawartych w sylwetce absolwenta (efekty kształcenia dla danego stopnia i kierunku studiów zatwierdzone przez MNiSW lub przez Uczelnię, jeśli wzorzec nie został opracowany przez MNiSW).

 

NEWSLETTER

Chcesz otrzymywać najnowsze informacje?
Krajowe Ramy kwalifikacji - Wyższa Szkoła gospodarki